Yoluma Çıkma
11:23Seneler önce, bir gelecek projesi için gittiğim İzmir’den
büyük bir can sıkıntısıyla kaçarak ayrılmış, Uşak’ta yüksek lisans yapan
arkadaşımı ziyaret etmiş, sonra da havada asılı kalmış bir toz parçası gibi
kararsız etrafa bakınırken, bir otobüse atlayıp Muğla’ya gitmiştim; her şey
biraz da iyi gitsin diye.
 |
| Take me away |
Bir hafta boyunca, İzmir’den İstanbul'a giderek, ağzımdaki
ve içimdeki tüm kalıntıları silkmek, kendime gelmek ve bir yere varmaktan
ziyade bir yere gitmeyi isteyerek kilometrelerce yol kat ettim. Yaşamımda, daha
özgür hissettiğim bir an olduğunu sanmıyorum.
İstanbul'a evime dönerken, artık daha başka biri miydim
yoksa aynı insan olarak mı eve girdim, bilemiyorum. Bildiğim tek şey, o sene, 6
ay boyunca girdiğim her tatil kasabası, uyuduğum her plaj ve yüzdüğüm her
deniz, sadece benim hikayemle birlikte bir anlamı olan bir hatıra oldu. Tatil
bile diyemiyorum çünkü değildi. Ben bir yere gitmedim, bir yerde de bulunmadım;
ben sadece yoldaydım.
Yola çıkmadan önce asla planlamadığım birçok iyi ve kötü
şeyle baş etmek zorunda kaldığımda ayrı bir gerçek…
Varmak istediğim bir yer var mı ki benim?
Kapıdan adımını atmak tehlikeli bir iştir.
Yola çıkarsın ve eğer ayaklarına hakim olamazsan, kendini
nerede bulacağını asla bilemezsin.
0 yorum