ne kadar kötü hissettiğimi anlatmaya devam ettim bir süre...
Söylediğim şeylerden bazıları gerçekten ümit vericiydi.
Ortaya koyduğum şeylerin hiçbirinde,
depresyona neden olacak bir şey olmadığını söylüyordu...
Ne zaman yanlış bir şey yaptığımı düşünsem,
Kendimden korkuyordum aslında..
İç dünyama daha fazla derinlemesine inmek isterken,
Bloke olarak buluyorum kendimi ve daha ileriye gidemiyorum...
Bu durum,
Bana bir şey veremez miydi?
Beni bu durumdan çıkarak bir kıvılcım?
Bu benim için olağan dışı bir içtenlikti.
içime dönükken ifadesiz bir şekilde ümitsiz olmam gibi bir şey bu.
Sadece olayın yeterince büyük olmadığını düşünüyorum aslında...
